Geschiedenis

Le Logis du Prieur – Lurcy le Bourg

Bourgogne, Frankrijk

 

Introductie

Het Logis van de prieur was een ‘maison-forte’ oftewel een ‘versterkt huis’, aan de oostkant van het dorp. Het heeft nog aan twee kanten een gracht met een gedeelte van de ophaalbrug. Het heeft een stukje grond eromheen die afloopt naar een aftakking van het riviertje de Nièvre, waarnaar ook de streek vernoemd is. Regelmatig treedt deze in het voorjaar nog buiten haar oevers, vandaar dat de Prieuré op een talud ligt en de gracht een oude muur om zich heen heeft. Hier is inmiddels gras op gaan groeien en is zo onderdeel van de tuin geworden. Het pand met stukje grond grenst aan een boerderij met een grote binnenplaats en een lange schuur aan de straatkant. Vroeger is dit één geheel geweest. Wanneer er vijanden aankwamen, rende iedereen het erf op, ging de brug omhoog, rende de Prieuré binnen, klom met ladders naar de eerste verdieping en haalden de ladders omhoog. De beneden buitenmuur van de Prieuré is dan ook op sommige plaatsen 1.40 meter dik en op sommige plaatsen 93 cm. Rondom de tweede verdieping heeft een houten gang gelopen waar wachters op patrouilleerden. Op de zolderverdieping zijn oude schietgaten (voor pijl en boog) en twee gaten om hete olie of pek doorheen te laten vallen op de aanvallers.

lurcy le bourg geschiedenis

 


 

Geschiedenis

In 1075 is Hugues van Luperciaco getuige van de bisschop Hugues III.

In 1093 vestigt deze Hugues de Lurcy een Benedictijns klooster op deze plek dat zich snel bij de orde van Cluny voegt. De gebouwen van het klooster bevonden zich te zuiden van de huidige kerk die oorspronkelijk bij het klooster hoorde. Alleen het Logis van de prieur is daarvan overgebleven.

Dit kasteel wordt door de prieur, die de rang van landheer heeft, gebouwd in de XIVde eeuw tijdens de honderdjarige oorlog (ook de originele trap is toen gebouwd). De massieve vorm en de vierkante basis laten duidelijk de verdedigingsfunctie zien van het gebouw.

Van 1461 tot 1499 wordt het kasteel bewoond door Pierre de Fontenay, bisschop van Nevers en prior van Lurcy tot zijn dood in 1522.

Bepaalde toevoegingen, zoals de dakkapellen precies boven de grote ramen op de eerste verdieping, zijn door de bisschop Eustache de Chéry gemaakt van 1643 tot 1665. Op het fronton van deze dakkapellen is nog het wapen van Eustache de Chéry en de datum 1665 te zien.

De slotgracht, gevoed door de kleine Nièvre, is voor een deel gedempt. De ophaalbrug en de toren waar vanuit de ingang werd bewaakt zijn al lang geleden afgebroken.

 

Geschiedenis na 1945

  • Tot 1945: In beslag genomen en in gebruik door de Duitse bezetters
  • 1945: Duitsers verlaten het gebouw. Ingebruikname door familie Beaume (ook voor de oorlog al eigenaar)
  • 1984: Verkoop aan familie Suguenot. Isabelle Suguenot ondernam de restauratie van het huis als architect met het doel het huis te bewonen. De restauratie omvatte de reparatie van alle constructieve elementen. De noordgevel die los was geraakt van de overige bouwmuren is verankerd aan de tussenmuur. Deze muur was vóór de honderdjarige oorlog en voordat de trap en de kap zijn gemaakt, waarschijnlijk de buitengevel. Ook zijn stalen trekstangen onderin de kapspanten gemaakt om de stabiliteit en samenhang duurzaam te verbeteren.
  • 1992: Verkoop aan familie Mazoyer
  • De familie Mazoyer is tot 2000 ook bewoner en heeft het huis wat betreft de installaties verder afgemaakt. Ook is de tweede verdieping met gipswanden verder ingedeeld en als slaapruimte voor het gezin ingericht. De begane grond werd vooral representatief gebruikt terwijl de eerste verdieping als woon- en werkruimte dienst deed.
  • 2000: Op 13 juli is het pand overgedragen aan de SCI Le Prieuré de Lurcy de Bourg. De doelstelling is vooral om Le Prieuré in goede staat te houden, gebruik voor de deelnemers van de SCI mogelijk te maken, en waar mogelijk een bijdrage te leveren aan de cultuur binnen de gemeente Lurcy le Bourg.

 


 

Onderhoud

Het pand is een Monument en valt onder de Franse wetten en reglementen daarvoor. Dit betekent dat er niet zomaar iets mag worden veranderd aan het gebouw en zeker niet aan de buitenkant. Tijdens het Franse Monumentenweekend ‘Journées du Patrimoine’ is het gebouw te bezichtigen door publiek van buiten. Hier wordt altijd enthousiast gebruik van gemaakt.